Ραντουλέσκου, Ίον Ελιάντε

(Radulescu, 1802 – 1872). Ρουμάνος συγγραφέας και πολιτικός. Σπούδασε στο Κολέγιο του Αγίου Σάββα, την εποχή που ο Τρανσυλβανός Γ. Λαζάρ καθιέρωσε σ’ αυτό τη ρουμανική γλώσσα σε αντικατάσταση της σλαβικής. Όταν το 1821 η κυβέρνηση έκλεισε τη σχολή, ο Ρ. πρωτοστάτησε στους φιλολογικούς αγώνες που επακολούθησαν και σύντομα αναδείχτηκε αληθινός πνευματικός ηγέτης της Ρουμανίας και πρωτεργάτης της ρουμανικής πνευματικής αναγέννησης. Το 1828 δημοσίευσε την πρώτη ρουμανική γραμματική, γραμμένη με ρουμανικούς χαρακτήρες και, στο διάστημα 1829-1848, κυκλοφόρησε την πρώτη ρουμανική εφημερίδα στη Βλαχία με τον τίτλο . Στη διάρκεια της επανάστασης του 1848 έπαιξε σημαντικό ρόλο. Στη διάρκειά της διετέλεσε διαδοχικά μέλος της προσωρινής Κυβέρνησης και της αντιβασιλείας. Μετά την κατάπνιξη της επανάστασης από τους Ρώσους, αναγκάστηκε να καταφύγει στην Προύσα της Τουρκίας. Ο Ρ. ωστόσο αργότερα αποπειράθηκε να εκλατινίσει τελείως και μάλιστα να εξιταλίσει τη ρουμανική γλώσσα. Η τάση του αυτή στάθηκε αφορμή να χάσει σταδιακά την παλιά φιλολογική του αίγλη και τη δημοτικότητά του. Ανεξάρτητα από το γεγονός αυτό, το σύνολο του έργου του τού εξασφάλισε μια σημαντική θέση στη λογοτεχνία της πατρίδας του. Έγραψε ιστορικά έργα, κυρίως γύρω από τα γεγονότα του 1848, και πρωτοστάτησε επίσης στην ίδρυση ρουμανικού θεάτρου, μεταφράζοντας διάφορα θεατρικά έργα ανάμεσα στα οποία και ο Αμφιτρύων, του Μολιέρου και η Ζαΐρα του Βολτέρου. Από τα ποιήματά του το Ζμπουράτορ, θεωρείται σταθμός στη λογοτεχνία της πατρίδας του. Η Ρουμανία τιμώντας τη μνήμη του, έστησε στο Βουκουρέστι τον μαρμάρινο ανδριάντα του.